Naciągnięcie i naderwanie mięśni - jedna z najczęstszych kontuzji sportowych - zapobiegaj, nie lecz!

Mięsień, jako struktura "elastyczna" ma właściwości, które amortyzować powinny uderzenia i wstrząsy (w granicach rozsądku rzecz jasna). Do naciągnięć i naderwań dochodzi najczęściej, gdy ma miejsce nagła zmiana kierunku ruchu, przy jednoczesnym wzroście siły, przyspieszenia.

Naciągnięcie, naderwanie powstaje również w przypadku upadu (wypadku) lub braku odpowiedniej rozgrzewki, narastającego przemęczenia mięśni, kiedy to wtórnie dochodzi do niedoborów w tkankach.

Niepokojące symptomy:

• miejscowa gorączka (zaczerwienienie),
• obrzęk,
• ból, a w jego wyniku ograniczenie ruchomości.

Co robić?
Działać trzeba szybko, gdyż naderwanie mięśni, prowadzi w długofalowym stanie do zwapnień w wyniku problemu gojnego. Dlatego sportowcy często doświadczają problemu zwapnień i zwyrodnień. Wczesna interwencja pozwala na "rozmasowanie" zmian i zbliznowaceń, dzięki czemu minimalizujemy ryzyko stałych zmian.

Interwencja:
I etap: RICE - czyli odpoczynek, krioterapia (np. okład z lodu), ucisk (na obrzęk), uniesienie / odbarczenie miejsca dotkniętego kontuzją. W tym etapie często wspieramy się masażem z lodu, wspomaganego tapingiem przeciwobrzękowym.

Diagnoza:
Warto (naprawdę warto) na tym etapie wykonać USG - tego typu obrazowanie pozwala nam na szczegółowe określenie naderwań struktur - wyznaczy kierunki działania rehabilitantowi w przyszłości.

II etap: eliminacja blizn, wzmocnienie mięśnia, poprawa elastyczności oraz usunięcie przykurczów i blokad. W ten sposób unikniemy tzw. zrostów.

Kiedy kontuzja była rozległa - ważnym aspektem jest, aby przygotować stopę do przeciążeń. W tym przypadku na czas wzmożonej aktywności każdy ze sportowców powinien posiadać stabilizator lub opaskę, aby unikać nawykowych zmian.


Spondylus